Mijn fotografie
De werkelijkheid is een oneindig labyrint van beelden. Een foto maakt een deel daarvan zichtbaar en daarmee interactie mogelijk tussen fotograaf en toeschouwer.
Mijn fotografie begint met een inspirerende werkelijkheid waar ik mijn verbeelding aan toevoeg. In mijn hoofd verandert de werkelijkheid in beelden die ik vast wil leggen in foto’s. Elk werk een bevroren moment in een verhaal dat zich steeds verder ontwikkelt.
Ik zie schoonheid in krachtige vormen van installaties en constructies en wil die zichtbaar maken. Ik sta stil en ervaar ruimte, oneindigheid, rust en stilte. De onderwerpen en elementen zijn verschillend, maar mijn behoefte is dezelfde, de esthetische schoonheid en wat ik ervaar, voel en zie, onthullen in foto’s.
Er ontstaat iets dat er voorheen niet was. Mijn foto’s worden daarmee een uitbreiding, maar tegelijk een onderdeel van de werkelijkheid, met daaraan toegevoegd mijn interpretatie en perspectief, maar ook mijn gevoel en beleving.
Perspectief, uitsnede, kleurgebruik, storende elementen die moeten verdwijnen. Het zijn allemaal onderdelen van het keuzeproces en middelen in mijn fotografie om, zoals woorden een gedicht scheppen en noten muziek vormen, een beeld te creëren zoals in mijn hoofd verbeeld.
De werkelijkheid wordt een beeld, een beeld wordt een foto, een nieuw deel van de werkelijkheid, gereed om te delen met toeschouwers met een eigen belevingswereld. Een foto die ruimte biedt om vanuit eigen verbeelding, emoties en gevoelens verbinding te maken.
Fotografie is autobiografisch, ik kan geen foto’s maken zonder te zijn wie ik ben. Elke foto is een weerspiegeling van hoe ik ben en denk en het resultaat van het proces dat zich afspeelt in mijn hoofd. Met elk nieuw beeld is steeds meer te zien van wie ik ben, maar nooit volledig, ontwikkeling gaat door. Nieuwsgierig naar wat nog komen gaat.
Wiepke Folkerts
My photography
Reality is an endless labyrinth of images. A photo makes a part of it visible and thus allows interaction between photographer and viewer.
My photography starts with an inspiring reality to which I add my imagination. In my head, reality changes into images that I want to capture in photos. Each work is a frozen moment in a story that continues to evolve.
I see beauty in powerful forms of installations and constructions and want to make it visible. I stand still and experience space, infinity, peace and quiet. The subjects and elements are different, but my need is the same, the aesthetic beauty and what I experience, feel and see reveal in photos.
Something is created that was not there before. My photos thus become an extension, but at the same time a part of reality, with my interpretation and perspective added to it, but also my feeling and experience.
Perspective, cropping, use of color, disturbing elements that have to disappear. They are all parts of the choice process and means in my photography to create an image as imagined in my head, just as words create a poem and notes form music.
Reality becomes an image, an image becomes a photo, a new part of reality, ready to share with spectators with their own experience. A photo that offers space to connect from your own imagination, emotions and feelings.
Photography is autobiographical, I can't take pictures without being who I am. Each photo is a reflection of how I am and how I think and the result of the process that goes on in my head. With each new image you can see more and more of who I am, but never completely, development continues. Curious about what’s to come.
Wiepke Folkerts
If you always do what you always did, you always get what you always got
(Albert Einstein)
.